Yitirdiklerime…

Yollar akıyor
Gölgeler geçiyor
Varılacak menzil karanlık içinde
Yıkık
Yitik
Yalnız

Yollar aktı
Gölgeler her tarafta
Gökyüzü ışıl ışıl yıldız
(En son ne zaman görmüştüm bu ışıl ışıl gökyüzünü?)
Yerden yükselen çığlıklar kaplamış her yeri

Yollar yok
Gölgeler her tarafta
Gölgeler çığlık çığlığa
Toprak utanmış
Toprak homurdanıyor
İnsan sessiz
İnsanlık canhıraş
İnsanlık çırpınıyor

Yol yok
Sokaklar sessiz
Sokaklar çocuksuz
(Nasıl yaşanır ki çocuk cıvıltısı olmadan?)
Çocuklar kayıp
Anneler kayıp
(Annesiz nasıl yaşanır ki çocukluk?)
Babalar yıkık
İnsanlar çaresiz

Anne kucağım diyorum dost
Yıkılmış
Çocukluğum diyorum dost
Kaybolmuş
İnsanlığım diyorum ey dost
Direniyor

Çığlıklar diyorum dost
Cevap veren sadece titreşen yıldızlar
Toprak diyorum dost
Yeşermeye aç
İnsan diyorum ey dost
Bir omuza muhtaç

Refiq